Een bijzonder weerzien 25 jaar na dato maakt nog maar eens duidelijk hoeveel je als gynaecoloog kunt betekenen voor een kersverse moeder en haar kind.
“Voor mij voelt dit alsof de cirkel rond is.” Aan het woord is mevrouw Sawsan Alkhatib (45), die straalt te midden van haar dochter Aja Al-Hassan en gynaecologe Simone Kuppens. Het leuke aan deze ontmoeting: Aja werd 25 jaar geleden geboren in het Catharina Ziekenhuis en Simone begeleidde de bevalling. En nu is diezelfde Aja coassistent gynaecologie en werkt ze samen met Simone.
Een van haar eerste dagen op de poli voor de studente geneeskunde was stomtoevallig samen met Simone. “Dokter Kuppens stelde voor om een selfie te maken om mijn moeder daarmee te verrassen”, vertelt Aja. “Toen de foto genomen was, heb ik die meteen gestuurd met de tekst ‘groetjes van dokter Kuppens’ erbij.” Moeder Sawsan vond het prachtig.
Toen zij een tijdje eerder hoorde dat haar dochter coschappen gynaecologie ging lopen in het Catharina Ziekenhuis, vroeg ze meteen of Simone er nog werkte. Sawsan: “Haar naam en gezicht vergeet ik nooit meer. We keken op de website van het ziekenhuis en, inderdaad, dokter Kuppens werkt er nog steeds. Het leuke: een paar dagen later werkte Aja al met haar samen.”
Aja vroeg aan het begin van haar dienst of dokter Kuppens haar nog kende van 25 jaar geleden. “Toen dacht ik al snel, gezien haar leeftijd, dat ik wel eens bij haar geboorte aanwezig geweest zou kunnen zijn”, zegt Simone. “Ik was toen net anderhalf jaar gynaecologe in ons ziekenhuis. En ik was zelf zwanger van een tweeling. Het grappige is dat mijn zoon, die een maand later geboren werd, nu een studiegenoot van Aja is. Hij wil óók gynaecoloog worden.”
Aja is nog niet zover dat ze al een keuze heeft kunnen maken, maar ze geniet van haar coschap gynaecologie. “Wat vooral mooi is, is dat je een hands-on mentaliteit moet hebben, zeker in de verloskamers. En je krijgt veel dankbaarheid terug voor de moeite die je doet. Een bevalling meemaken is heel bijzonder. Ik ben zelf moeder van een jongen van 1, toch moest ik bij de eerste bevalling in deze rol een traantje laten.”
Simone is het uiteraard met haar eens. “Ons vak is een mengeling van doen en denken. Ook leuk: elke dag is anders. En het allermooiste vind ik dat je een kort moment ontzettend dicht bij elkaar komt als mens. Je bent even heel belangrijk voor een jong gezin.”
Zo ervaarde Sawsan het zeker. Het weerzien emotioneert haar zichtbaar. “Na 25 jaar terug op de plek waar je eerste kind geboren werd met de dokter die me zo’n veilig gevoel gaf in een onbekende situatie, dat raakt me inderdaad. Ik sprak geen Nederlands destijds omdat ik pas een halfjaar eerder vanuit Syrië naar Nederland was gekomen, maar toen ik op die bewuste 15 mei 1999 naar haar gezicht keek, wist ik dat alles goed zou komen. Ik vind dit weerzien heel bijzonder.”
Sawsan is heel trots op haar dochter. “En ik wens echt uit mijn hart dat zij een goede dokter wordt. En ook mooie herinneringen maakt bij mensen zoals dokter Kuppens dat bij mij heeft gedaan.”
