In de vijfde aflevering van ‘Over leven, Eva’s verhalen’ vertelt oncologisch verpleegkundige Eva de Greef-Sliep over een gesprek dat zij heeft met een jonge vrouw na het verwerken van slecht nieuws.
We zitten samen op haar kamer op onze afdeling
Zij, haar ouders, de dokter en ik
Ze is nog jong, tien jaar jonger dan ik
We bespreken de uitslag van haar scan en die is helemaal niet goed
De ziekte is fors uitgebreid door haar hele buik en er zit een ontsteking bij de tumor
Dat samen geeft veel pijn
Ergens wist ze het wel, deze strekking van het gesprek
Ze voelde al wel dat het niet goed zat
Eigenlijk zou ze nu in Spanje zijn voor een reis maar ze voelde de afgelopen weken al wel dat dat misschien niet ging lukken
Maar nu het zo zwart-wit op de scan staat en de dokter het allemaal uitlegt, wordt het ineens toch definitief
Ik luister naar de woorden van de dokter terwijl mijn blik heen en weer gaat tussen haar en haar ouders
Ze knikt, reageert rustig, af en toe een glimlach afgewisseld met een traan
Ze lijkt zich in haar lot te berusten
Haar ouders zijn stil
Die zitten naast haar bed
Ik ben zelf moeder van twee kinderen
Je hoort het mensen wel eens zeggen
‘Als ik het kon, zou ik het van m’n kind overnemen’
Ik zie de blikken in hun ogen
Haar moeder, op een krukje bij haar hoofdeinde, wrijft wat over haar arm
Haar vader zit vlak daarachter stil op een stoel
Hij zegt zelf niks, maar zijn blik zegt daarentegen alles
Die gaat heel diep
Achter zijn ogen zie ik het roeren
Ik geef het je te doen
Om bij het slechtnieuwsgesprek van je dochter te zitten
Waarin wordt gezegd dat ze hopen haar nog wat op te lappen met antibiotica, bestraling en morfine tegen de pijn
Maar waarin we meteen ook stil staan bij de laatste fase
De fase waarvan we verwachten dat die er misschien snel aan kan komen
De wensambulance, met zorg naar huis
Ze moet daar nu wel over na gaan denken
Ik geef haar wat folders
Ik vraag haar of ik te snel ga met die dingen
Maar ik weet ook hoe onvoorspelbaar het kan zijn en dat de tijd misschien beperkt is
Na het gesprek zitten we even samen
Ik masseer haar voeten om haar even te laten landen na het gesprek van zojuist
We vinden elkaar op het vlak van de alternatieve geneeswijze
Allebei geloven we dat die hand in hand kan gaan met de reguliere geneeswijze
We hebben het over verwerken van trauma’s en verdriet
Over wat deze emoties en energieën kunnen doen in een lijf
Over de waarde van bijvoorbeeld ademen, massage en mediteren naast de chemotherapie en de morfine
Bij angst, onrust of pijn
We praten over haar tijd in Nicaragua en wat dit voor haar heeft betekend
De plek die als thuiskomen voelt
Meteen vanaf het eerste moment was ze daar thuis
Met het foldertje van de wensambulance in haar handen vertelt ze dat ze heel graag daar naartoe zou gaan
Het is de plek waar ze het allerliefste is
Ik zeg glimlachend dat ik de wensambulance wel kan bellen of ze daar misschien wel even tijd voor hebben
Ze vertelt over het boek wat ze ooit is begonnen met schrijven
Toen ging ze er nog vanuit dat ze beter zou worden
Een andere optie was er niet
Het was zelfs de titel van haar boek
Een boek over hoe ze zichzelf had genezen en weer in haar kracht kwam
Ze moet er een beetje om lachen
‘Als ik m’n boek af wil maken, moet ik m’n titel misschien nu wel een beetje bijstellen’
‘Zou het zo kunnen zijn dat je met alles wat je hebt gedaan dat je misschien niet genezen bent, maar op een bepaalde manier wel geheeld?’, vraag ik hardop
‘Dat die twee dus een hele andere betekenis hebben?’
Ze denkt er even over na
Ze is inmiddels heel moe en geeft zich even over aan de stilte
Ik geef haar een tabletje morfine en masseer nog even haar voeten
Mindfulness muziekje erbij
Ze ademt een paar keer diep in en laat los met een zucht
Al die dingen kunnen wat mij betreft samen
Op het pad van genezen en helen
Voor Eva de Greef Sliep is haar werk als oncologisch verpleegkundige in het Catharina Ziekenhuis meer dan alleen zorg verlenen. Juist tijdens de moeilijke momenten van haar patiënten – wanneer angst, onzekerheid en verdriet het grootst zijn – ziet ze hoe oprechte aandacht en kleine gebaren een verschil kunnen maken. In haar blogs ‘Over leven, Eva’s verhalen’ deelt ze maandelijks haar ervaringen, inzichten en de bijzondere momenten die haar werk zo waardevol maken.
- De eerste aflevering lees je hier: Over leven, Eva’s verhalen: Al zijn bezit is niks vergeleken bij z’n grote liefde
- De tweede aflevering lees je hier: Over leven, Eva’s verhalen: Shit en champagne, twee werelden die samenkomen
- De derde aflevering lees je hier: Over leven, Eva’s verhalen: Deze moeder laat zien dat echte liefde nooit ophoudt
- De vierde aflevering lees je hier: Over leven, Eva’s verhalen: Voor haar is het mooi geweest, maar wat laat ze achter?
Wil jij ook werken in een omgeving waar je écht het verschil maakt? Lees mee en ontdek hoe het is om te werken bij het Catharina Ziekenhuis.
