Afdeling 0-west, klinisch onderdeel van de nucleaire geneeskunde in het Catharina Ziekenhuis, is de kleinste verpleegafdeling van het huis. Met slechts vier bedden, drie verpleegkundigen en heel specifieke zorg – maar dat maakt het werk er niet minder bijzonder op. We spraken met verpleegkundigen Mieke, Suzanne en Hanke over hun unieke afdeling, het contact met patiënten, en waarom juist deze functie voor de juiste persoon perfect kan zijn.
Wat gebeurt er op 0-west?
“Onze patiënten komen voor radioactieve therapieën, zoals jodiumbehandeling bij schildklierkanker of goedaardige schildklieraandoeningen.” vertelt Mieke. “Omdat deze patiënten straling bij zich dragen na inname van een capsule, worden ze een paar dagen klinisch opgenomen op een afgesloten afdeling. Niet omdat ze ziek zijn, maar om anderen te beschermen tegen die straling.” Of de radiumtherapie bij uitgezaaide prostaatkanker. Deze patiënten komen poliklinisch, en krijgen radium via een infuus. Deze patiënten hebben ook enkele leefregels, maar zij hoeven geen afstand te houden met anderen. En er komt hopelijk ook snel een nieuwe therapie bij, voor de uitgezaaide prostaatkanker.
Dat maakt het werk uniek: “We verplegen op afstand,” legt Suzanne uit. “We zijn altijd beschikbaar, maar fysiek minder bij de patiënt dan op andere afdelingen. Daardoor kunnen we juist meer aandacht geven aan voorlichting, uitleg en psychosociale begeleiding.”
Een klein, hecht team
De afdeling draait op een team van drie verpleegkundigen, die alle taken samen verdelen. “We kennen elkaar goed, al werken we eigenlijk altijd alleen,” zegt Hanke. “We hebben vaste planningen, weten ruim van tevoren wanneer we open zijn – gemiddeld één keer per drie weken voor jodiumtherapie, en elke donderdag voor radiumbehandelingen.”
Omdat de afdeling slechts beperkt open is, combineren collega’s het vaak met werk op een andere afdeling. Mieke: “Dat maakt het lastig om nieuw personeel te vinden. Het vraagt flexibiliteit, en niet iedereen kan of wil die combinatie maken. Maar voor de juiste persoon is het echt een mooie kans.”
Werken met nucleaire middelen: bijzonder en veilig
Op 0-west werk je met radioactieve stoffen zoals jodium en radium. Dat klinkt misschien spannend, maar is juist heel gecontroleerd en veilig georganiseerd. Patiënten krijgen een radioactieve capsule toegediend, waarna ze tijdelijk op een speciaal afgeschermde kamer verblijven. Verpleegkundigen dragen geen beschermende pakken, alleen handschoenen en blauwe slofjes over de schoenen bij betreden van de afdeling. Ze volgen duidelijke protocollen om besmetting te voorkomen. Er wordt met een meter gemeten, met stralingsdeskundigen samengewerkt en zelfs het afvalwater wordt apart afgevoerd. “Je leert heel bewust werken,” zegt Suzanne. “En juist omdat je het niet ziet – geen bloed, geen wond, geen zichtbare straling – is je uitleg en voorbereiding voor de patiënt cruciaal.”
Voor wie is deze functie geschikt?
“Voor jonge verpleegkundigen die zoeken naar adrenaline en actie is dit waarschijnlijk niet de juiste plek,” zegt Suzanne eerlijk. “Maar voor iemand die verdieping zoekt, rust weet te bewaren en oog heeft voor detail – die kan hier echt verschil maken.”
Mieke voegt toe: “Zelf zit ik in de laatste fase van mijn loopbaan en voor mij is dit ideaal. Je hebt tijd, aandacht, en contact met mensen die vaak in een spannend traject zitten, maar fysiek gezond ogen. Dat vraagt iets anders van je vak, en dat maakt het juist zo interessant.”
Nieuwsgierig?
Kom gerust een keer kijken op 0-west. Onze deur staat (figuurlijk) voor je open – al is de echte deur vanwege de straling natuurlijk goed afgesloten.
De kleinste verpleegafdeling laat zien dat het in de zorg niet om grootte draait, maar om de kracht van samenwerken. Van kleine teams tot grote afdelingen: samen maken we het verschil voor onze patiënten. En daar zijn we trots op. Wil je meer van dit soort verhalen ontdekken? Volg ons op social media en lees mee in het dagelijks leven van onze collega’s.