‘Als stagiaire kwam ik in aanraking met de psychiatrie. Die richting gaf mij een heel goed gevoel. Ik was gretig en al snel was ik onderdeel van verschillende project werkgroepen. Ik wilde me graag breed oriënteren en het aansluiten bij werkgroepen hielp me hierbij. Ik vind het nog steeds leuk om samen met collega’s de zorg steeds een beetje beter te maken, door het doen van onderzoek. Je steekt er ook gewoonweg veel van op.
Er wordt wel eens aan me gevraagd of je als verpleegkundige genoeg te doen hebt op de PAAZ. Integendeel! Ik ben er inmiddels wel achter dat je binnen de PAAZ veel op je gevoel moet werken. Dat ligt me. Mijn werk is ontzettend gevarieerd. Ik verricht verpleegtechnische handelingen, maar voer ook veel gesprekken en speel spelletjes met de patiënten voor de afleiding.
De variatie in patiënten maakt dat geen dag hetzelfde is. Op onze afdeling komen mensen die het mentaal zwaar hebben. Dit kan een jonge vrouw van 18 jaar zijn die niet meer wil leven of een man van 96 die er moeite mee heeft dat hij binnenkort komt te overlijden. Soms sta je voor twee dilemma’s binnen één werkdag. Dat contrast is groot, maar dat maakt ook dat mijn werk heel gevarieerd is.
Ik heb het geweldig naar mijn zin op de PAAZ afdeling. Dat komt mede door het fijne team, met weinig hiërarchie. We werken intensief samen, ik krijg veel vertrouwen en ruimte voor mijn studie. Nog even de schouders eronder en dan is mijn scriptie klaar. Dan mag ik met trots zeggen dat ik HBO verpleegkundige ben en hopelijk kan ik dan als regie verpleegkundige aan het werk op de PAAZ. Dat zou geweldig zijn!’