nieuws overzicht

‘Het Cathrien is altijd mijn thuis geweest’

HCK-verpleegkundige Stefan Heij en het Catharina Ziekenhuis gaan al 30 jaar terug. In 1990 begon hij op de inservice-opleiding en nu werkt hij hier nog steeds. Al wil dat niet zeggen dat Stefan al die jaren braaf op één plekje is blijven zitten. Integendeel, hij heeft zijn ogen zowel binnen, als buiten het ziekenhuis flink de kost gegeven.

“Na mijn opleiding heb ik eerst een paar jaar op Chirurgie gestaan en daarna ben ik verkast naar de IC. Halverwege de dertig kreeg ik echter last van een soort onrust. Ik heb toen drie jaar in het bedrijfsleven rondgekeken en kwam tot de conclusie dat ik daar geen voldoening van kreeg. Gelukkig kon ik meteen weer aan de slag op de hartbewaking van het Cathrien.” Een spreekbeurt van zijn zoontje over ambulances zorgde echter voor een nieuwe carrière-switch. “Ik kende daar mensen, dus we gingen samen eens kijken en toen vroeg er iemand of de ambulance niks voor mij was. Nadat ik een paar keer ben meegereden, was ik verkocht. De zelfstandigheid, de hoge mate van verantwoordelijkheid en ook de spanning wel een beetje, dat sprak me erg aan.”

Werken op de HCK

“Na negen jaar op de ambulance zag ik in het ziekenhuis een vacature bij elektrofysiologie. Ik kende de HCK, maar deze afdeling nog niet. Dus ik ben eens meegelopen en dat trok me wel. Het werk op de ambulance was heel generiek, maar dit was juist super specialistisch. Een mix van innovatieve techniek en tegelijkertijd direct contact met patiënten. Ideaal voor mij. Op de HCK doen we voornamelijk twee dingen. We implanteren pacemakers, of ICD’s en we behandelen mensen met een ablatie. Ik doe vooral ablaties. Daarbij beschadigen we doelbewust het hartweefsel op de plaatsen waar de elektrische aansturing van het hart is verstoord. Vandaag staan er weer drie ablaties op het programma. Waarvan de 2e en de 3e vrij complex zijn. Dat is technisch elke keer weer een uitdaging. Maar omgaan met mensen is voor mij ook superbelangrijk. Vrijwel iedereen die bij ons komt is bang en als de patiënt het achteraf dan vond meevallen, als je hebt kunnen zorgen voor een stukje rust en ontspanning, dan is dat is mijn beloning.”

Praktijkopleider

Naast zijn werk op de HCK is Stefan één dag in de week praktijkopleider. “Dat maakt de mix voor mij nóg aantrekkelijker. Ik schep voorwaarden dat mensen kunnen leren, want dit is een ziekenhuis waar je ontzettend veel kanten op kunt. We hebben hier een joekel van een afdeling opleiding en onderzoek, waar innovatie bovenaan staat. Op allerlei fronten willen we excelleren in de zorg. Je kunt je als verpleegkundige op zoveel verschillende terreinen specialiseren, en daar kun je bij wijze van spreken eindeloos in doorgroeien. Als je kiest voor de zorg moet je daar in de basis echt wel een passie voor hebben. En onthoud goed, je hoeft niet op één plek te blijven zitten. Daar ben ik zelf het levende voorbeeld van. En bij elke levensfase hoort een andere functie. Die tijd op de ambulance had ik bijvoorbeeld nooit willen missen, maar dat ik nu geen nachtdiensten meer draai vind ik ook heel comfortabel. Ach, hoe je het ook wendt of keert, uiteindelijk er is geen mooier vak dan dit.”

nieuws overzicht
2